به‌گزارش همشهری، دبیر هیأت داوران مسابقه طراحی اتصال پهنه جنوبی دریاچه شهدای خلیج‌فارس به بوستان جنگلی چیتگر، طرح برگزیده این فراخوان را طرحی کم‌نظیر در کشور و در عین حال قابل اجرا دانست. سید‌جواد میرحسینی که در تشریح ویژگی‌های طرح برگزیده مسابقه طراحی اتصال پهنه جنوبی دریاچه شهدای خلیج‌فارس به بوستان جنگلی چیتگر سخن می‌گفت، ضمن تقدیر از تمام گروه‌های شرکت‌کننده در این فراخوان، یادآور شد: طرح ارائه شده از سوی مهندس «آرش مظفری» که به‌عنوان طرح برتر فراخوان شناخته شده‌است، بدون شک بر جاذبه‌های گردشگری دریاچه 140هکتاری غرب پایتخت می‌افزاید و این نقطه را که به نوعی فصل مشترک 2استان پرجمعیت تهران و البرز به شمار می‌آید به فضایی مفرح‌تر برای گذران اوقات فراغت شهروندان تبدیل می‌کند.
میرحسینی با ارزشمند توصیف کردن تمام طرح‌های ارائه شده به این فراخوان، طرح برگزیده را طرحی نزدیک‌تر به اهداف و الزامات فراخوان ارزیابی و اضافه کرد: طرح‌های تمام گروه‌های شرکت‌کننده در مسابقه، این قابلیت را دارد که درصورت اجرا به یک مقصد جذاب گردشگری تبدیل شود.
او با بیان آنکه طرح برتر مسابقه شامل یک دستگاه پل دایره‌ای‌شکل و همچنین یک چرخ و فلک عظیم‌الجثه است، پل را به لحاظ ارزش‌های زیباشناختی تداعی‌کننده سایه چرخ و فلک بر زمین دانست و اضافه کرد: این سازه‌ها در عین مدرن بودن، واجد برخی ارزش‌های معماری ایرانی هستند؛ چراکه طراح، سازه‌های خرپای پل و همچنین چرخ و فلک را تبدیل به یک هندسه جذاب ایرانی کرده‌است. موقعیت مکانی اجرای پروژه به خوبی در این طرح دیده شده است و ترکیب پل کریدور‌شکل و چرخ و فلک مرتفع، حس حرکت و سکون را به‌صورت توامان به بازدیدکنندگان القا می‌کند.
میرحسینی که پیش‌تر در شکل‌گیری پل طبیعت، نقش بزرگی داشت، گفت: سازه چرخ و فلک درنظر گرفته شده در این طرح به لحاظ ارتفاع با سازه‌های چرخ و فلک لندن و سنگاپور قابل مقایسه است. این چرخ‌و فلک عظیم به مناظر دریاچه و پارک جنگلی اشراف دارد و به‌عنوان یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد طرح محسوب می‌شود.
به گفته دبیر هیأت داوران مسابقه طراحی اتصال پهنه جنوبی دریاچه شهدای خلیج‌فارس به بوستان جنگلی چیتگر، تهران و سایر کلانشهرهای کشور نیازمند خلق فضاهای جذاب تفرجگاهی بوده و دستیابی به ایده‌ها و تفکرات جدید در این زمینه، هم‌اندیشی بیشتر مدیران شهری را با جامعه طراحان معماری و شهرسازی کشور می‌طلبد.
نظر شما